तिमीलाई

           जिन्दगीमा केही दिन सक्छौ भने चोखो माया देउ खुसी दिन सक्दैनौ भने कमसेकम आँशु त नदेउ !! तिमीलाई बिर्सेको भए घाम र जुनलाई सोध म बिदेसमा कसरी बस्छु होला आफ्नै मनलाई सोध  अनि मेरो मायाँ तिमीले मुटु भित्र खोज तिम्रो मायाँ पाएर म हाँस्न थालेकी छु तिमीलाई सम्झँदा मैले सबै थोक भुलेकी छु अब अरु केही माग्नु छैन भगवान संग बस तिम्रो मायाँ पाउन सकुँ । निश्शास्सीएका आँखा आज त्यसै रसाए उजाडीएको मनमा तिम्रो तस्बिर सजाएँ । तिम्रो साथमा सधैँ रमाउन सकिन, उजाड मनलाई हरियाली बनाउन । अनयासै नयनहरु हेर्छन् तिम्रा बाटो हरु भित्र भित्रै दुख्छ घाउ देखिदैन चोटहरु । थाहा छैन बियोगी मन । तिमी कहाँ गयौ आखिर तिमी याद बनी मुटु भित्र रह्यौ ।

                   

                    रबिना अधिकारी

                        गोर्खा छोप्राक